Korte indruk uit het land van de grimlach

“Eindelijk kan men vanuit Kathmandu de Himalaya weer zien.” Was het onderschrift onder een schitterend plaatje in een krant een paar dagen geleden. Het lijkt ook prachtig: een overzicht over de halve stad, met de Swayambunath – de apentempel (zie Google), boven op een groene berg, met die bekende gebedsvlaggetjes uit de Wereldwinkel, enz. – op de voorgrond en in de verte die ongenaakbare sneeuwtoppen ….

De studenten, die door de stichting El Mundo worden begeleid, zijn hun (bij)baantjes(s) kwijt en kunnen de huur van hun kanmer niet meer betalen en/of eten en drinken kopen …. Ria en ik waren (9 jaar geleden)“op bezoek” in de slums van Pokhara en praatten met een omaatje, dat voor een (wees)kind moest zorgen, in haar krotje stond een kacheltje en lagen twee rieten matten, hoe zou het daar nu mee zijn? Sowieso, er bestaat geen vuilnisophaal in Nepal ….

Een complete lockdown betekent in dit geval: een uur per dag uit huis, voor b.v. boodschappen, en voor de rest niet, en er wordt streng en strikt gecontroleerd èn beboet. De staf van het kindertehuis in Pokhara doet er alles aan om de 40 kinderen bezig en vooral gezond te houden – gelukkig komen de proefwerkweken er aan – maar in een uur boodschappen doen voor zo veel mensen …. nee, bezorgdiensten zijn er niet.

Namaste, Nepalese stichting in Pokhara 

De Namastefoundation Nepal brengt wel noodpakketten naar behoeftige mensen, gelukkig sponsort een van de restaurants ter plekke, maar de toeristen zijn nog lang niet terug. De Namastefoundation NL heeft een buffer(tje) en op het platteland bij het Womenempowerment Centre is geen strenge controle mogelijk, er wonen gewoon te weinig politiemensen, maar de geboden hulp houdt een keer op. De regering dan? Die werkt thuis – eigenlijk een vermakelijke foto van die brede. compleet lege straten in het regeringscentrum van Kathmandu – en dat betekent dat er nog minder uit de diverse handen komt.

Het uitzicht op dat gebergte is geweldig ….

Blijft toch een beetje ver-van-ons-bed-show …. Mountain Child Care, de stichting die de trekking voorig jaar verzorgde voor Broeder Aldo en “zijn” studenten kan tot maart 2021(!) Nepal niet in, is meteen haar inkomen kwijt, kan dus ook niet meer de Nepalese jongeren begeleiden, die al goed bezig waren hun leven (weer) op te bouwen/zin te geven. Hadden ze hun zaken maar beter moeten regelen. Hebben ze ook maar de trekkings in Nederland kunnen voorlopig ook niet doorgaan. Bijvoorbeeld ….

Het uitzicht op de Himalaya blijft geweldig ….

Peter Jonker,  Liefde en Trouw / Apeldoorn, 8 mei 2020

Laat een reactie achter